Skandalozno smaknuće vojvode od Enghiena negativno je utjecalo na Bonaparteov imidž. Naime, prethodno su strani aristokrati i vladari smatrali Napoleona napretkom u odnosu na krvave dane Francuske revolucije.
Dan 21. ožujka 1804. godine smaknut je francuski princ Louis-Antoine-Henri de Bourbon-Condé. Nosio je titulu vojvode od Enghiena (franc. duc d’Enghien) pa je pod tim naslovom općenito poznat. Smaknuće vojvode od Enghiena izazvalo je skandal u Europi, naročito u aristokratskim krugovima, tako da se spominje čak i na početku znamenitog Tolstojevog romana Rati mir. Naime, bio je to prvi slučaj da se Napoleon odlučio proliti kraljevsku krv (vojvoda je bio važan pripadnik francuske kraljevske dinastije Bourbon). Prethodno su strani aristokrati i vladari smatrali Napoleona napretkom u odnosu na krvave dane Francuske revolucije, no skandalozno smaknuće vojvode od Enghiena negativno je utjecalo na Bonaparteov imidž.
Vojvoda od Enghiena bio je posljednji izdanak poznate kuće Condé, mlađe grane francuske kraljevske dinastije Bourbon. Naime, njegov praprapradjed bio je znameniti princ od Condéa – vojskovođa iz doba kralja Luja XIV., poznat i kao Veliki Condé (franc. le Grand Condé). Prinčevi od Condéa nosili su dugo vremena iznimno ugledan naslov „prvih prinčeva od krvi“ (franc. premier prince du sang) koja je označavala činjenicu da u slučaju izumiranja glavne grane dinastije Bourbon oni automatski postaju francuskim kraljevima.
Nakon izbijanja Francuske revolucije otišao je mladi vojvoda od Enghiena u emigraciju, kao i mnogi drugi francuski uglednici iz starog režima. Nastanio se s vremenom u gradiću Ettenheimu u blizini Rajne, samo nekoliko kilometara od francuske granice. Godine 1804. naredio je Napoleon da francuske trupe potajno pređu granicu i uhite vojvodu. I doista, vojvodu su uhvatili i zatočili u dvorcu Vincennes u neposrednoj blizini Pariza (danas je Vincennes praktički dio Pariza).
Pod nevjerodostojnim optužbama vojvoda je osuđen i smaknut u Vincennesu, premda vjerojatno nije bilo pravih temelja za to. Navodno je čak i netko od Napoleonovih bliskih suradnika to nepošteno smaknuće opisao riječima: “C’est pire qu’un crime, c’est une faute” (otprilike “To je gore od zločina, to je pogreška”).
