Dana 6. lipnja 1872. rođena je posljednja ruska carica Aleksandra. Rodila se u Darmstadtu u Njemačkoj, a bila je njemačko-britanskog podrijetla. Naime, Aleksandra je bila unuka britanske kraljice Viktorije. Radilo se o tome da se Viktorijina kći, princeza Alice od Ujedinjene Kraljevine, udala za njemačkog princa koji je dobio titulu velikog vojvode od Hessena. Tako je buduća ruska carica od rođenja nosila ime Alix od Hessena.
Aleksandra je postala ruska carica udajom za Nikole II. – posljednjeg vladajućeg ruskog cara (ubili su ih boljševici nakon Oktobarske revolucije). Zanimljivo je da je Aleksandra rođenjem bila protestantkinja, a tek se uoči vjenčanja preobratila na pravoslavlje.
Aleksandra je svojedobno bila jedna od ljubimica svoje bake kraljice Viktorije. U Ujedinjenoj Kraljevini znala je provoditi vrijeme u bakinom društvu. Aleksandra se zaručila za budućeg ruskog cara Nikolu II. 1894. godine, a nedugo prije nego što su se vjenčali njemu je umro otac – neki su to smatrali lošim znamenjem. Tako se dogodilo da je Nikola II. već bio vladajući ruski car u trenutku kad su se njih dvoje vjenčali. Njemu je bilo 26 godina, a njoj 22.
Okrunjeni su zajedno. Rodila je petero djece – četiri velike kneginje (Olga, Tatjana, Marija, Anastazija, kolektivno poznate kao OTMA) i carevića Alekseja, koji je bolovao od hemofilije. Bila je omražena i među narodom i među višim slojevima. Nije voljela javne manifestacije te su joj mnogi elementi ruske kulture bili odbojni. Iako ograničene inteligencije, imala je snažan utjecaj na supruga te je na carski dvor dovela razne šarlatane i mistike među kojima je najpoznatiji redovnik Rasputin.
Kad je u Prvom svjetskom ratu njen suprug uzeo izravnu kontrolu nad vojskom, regentsku vlast prepustio je supruzi koja nije imala nikakvo iskustvo ili znanje na tom polju. Supružnici su se pokazali nesposobnima na tim položajima te je rezultat bio izbijanje dvije revolucije 1917. i propast dinastije Romanov.
