Zanimljivo je da je giljotina uvedena kao humaniji oblik smaknuća od dotada korištene sjekire ili mača za plemiće, a vješanja za neplemiće. Umjesto kralja izvršnu je vlast preuzelo kolektivno tijelo pod nazivom Konvent.
Nakon što je ukinuta monarhija i proglašena republika, kralj je sveden na običnog građanina. Od tada su ga nazivali građanin Luj Capet, uzevši prezime od naziva kraljevske dinastije. Kralj je podvrgnut suđenju, osuđen i giljotiniran. Zanimljivo je da je giljotina uvedena kao humaniji oblik smaknuća od dotada korištene sjekire ili mača za plemiće, a vješanja za neplemiće. Umjesto kralja izvršnu je vlast preuzelo kolektivno tijelo pod nazivom Konvent, točnije njegov izvršni odbor nazvan Komitet javnog spasa. Taj je komitet dobio diktatorske ovlasti, a teror nad neistomišljenicima provodio je pomoću suda nazvanog Revolucionarni tribunal. Na presude tog suda nije bilo priziva, a s vremenom je ustrojen tako da je svaka osuda automatski značila smrtnu kaznu.
Jedan od vođa Konventa bio je Jean-Paul Marat. On zbog kožne bolesti nije mogao osobno prisustvovati sjednicama, nego je radio od kuće gdje je ležao u kadi, što mu je olakšavalo simptome. Jednog dana na vrata njegovog stana došla je mlada djevojka iz provincije imenom Charlotte Corday, tvrdeći da ima važne informacije o njegovim neprijateljima. Marat ju je primio ležeći u kadi, unatoč protestu njegove supruge. Nakon 15 minuta razgovora Charlotte je iz svog korzeta izvadila kuhinjski nož koji je kupila ranije tog dana i zabila ga u Maratova prsa. Umro je u vrlo kratkom roku. Djevojka je pogubljena na giljotini 4 dana kasnije. U svoju obranu je izjavila: “Ubila sam jednog čovjeka da spasim 100.000”.
