Prvi kralj Jugoslavije rođen je u Crnoj Gori.
Dana 16. prosinca 1888. godine rođen je prvi jugoslavenski kralj – Aleksandar Karađorđević. Hrvatima je osobito poznat po zloglasnoj diktaturi koju je uveo 1929. godine (tzv. Šestosiječanjska ili Šestojanuarska diktatura kralja Aleksandra). Dobro je poznato i njegovo ubojstvo 1934. godine u Marseillesu. U tom je atentatu svojevrsnu ulogu imao i Ante Pavelić sa svojim ustašama.
Aleksandar Karađorđević rođen je u Crnoj Gori, gdje je njegova obitelj u tom trenutku bila u progonstvu. Naime, u Srbiji je tada još vladala dinastija Obrenovića, koja je bila u sukobu s Karađorđevićima. Aleksandrova majka bila je crnogorska princeza Ljubica Petrović-Njegoš, koju su od milja zvali princeza Zorka i koja je bila kći prvog i jedinog crnogorskog kralja Nikole Petrovića-Njegoša. Aleksandar Karađorđević odrastao je u Crnoj Gori, gdje mu je djed bio kralj. Zanimljivo je da je sestra Aleksandrove majke – princeza Jelena Petrović-Njegoš, postala talijanska kraljica Elena i rodila je posljednjeg talijanskog kralja Umberta II. od Savoje.
Aleksandar je 1918. postao regent nove države – Kraljevine SHS – u koju je ušla i Hrvatska. Kraljem Srba, Hrvata i Slovenaca postao je 1921. godine, kad mu je umro otac. Godine 1929. ta je država preimenovana u Kraljevinu Jugoslaviju. Od 6. siječnja 1929. kralj Aleksandar vladao je državom diktatorski, ukinuvši Vidovdanski ustav i raspustivši parlament. Navukao je na sebe veliku mržnju svih koji su u tom režimu bili potlačivani. Na kraju je i ubijen, zajedničkim naporom emigrantskih skupina. Kao zanimljivost navedimo da je kralj Aleksandar preko prsiju navodno imao veliku tetovažu pruskog orla raširenih krila. Za Nijemce je to bila prikladna tetovaža, ali ne i za jednog srpskog i jugoslavenskog kralja.
