Grof Camillo Benso di Cavour, prvi premijer ujedinjene Kraljevine Italije, rođen je 10. kolovoza 1810. godine. Rodio se u obiteljskoj palači u Torinu, u razdoblju dominacije Napoleona Bonapartea nad Italijom. Njegov je otac imao titulu markiza i bio je u dobrom odnosu s francuskim vlastima kao prijatelj kneza Camilla Borghesa, supruga Napoleonove sestre Pauline Bonaparte. Titulu markiza od oca je naslijedio Camillov stariji brat, a Camillo je oslovljavan titulom grofa (nominalno nižom od titule markiza).
Ministarske pozicije u vladi Kraljevine Sardinije držao je Camillo već od 1850. godine. Bio je jedan od glavnih arhitekata talijanskog ujedinjenja, koje nije bilo jednostavno i za koje je Kraljevini Sardiniji trebala pomoć vanjskih sila. Grof Camillo Benso di Cavour osigurao je pomoć francuskog cara Napoleona III. (nećaka Napoleona Bonapartea), što se pokazalo ključnim faktorom za razmjerno brzo ujedinjenje Italije.
Zajedničkim su snagama sardinijske i francuske trupe pobijedile Austrijance, naročito u krvavim bitkama kod Magente i Solferina, nakon čega je proglašeno osnivanje Kraljevine Italije. Grof Cavour postao je njenim prvim premijerom, no preminuo je samo nekoliko mjeseci kasnije, i to od neke zarazne bolesti (vjerojatno malarije). U trenutku te nenadane i nagle smrti bio je premijer grof Cavour u 51. godini.
