Bitka kod Trikamaruma odvila se 15. prosinca 533. između Vandala i Istočnog Rimskog Carstva. Vandale je predvodio kralj Gelimer i njegov brat Tzazon, dok je na čelu bizantske vojske bio Flavije Belizar. Istočnim Rimskim Carstvom ili Bizantom vladao je slavni car Justinijan I.
Nakon što su u rujnu 533. Bizantinci porazili i protjerali Vandale kod Ad Decimuma u sjevernoj Africi, vandalski kralj Gelimerpreselio se u Numidiju te je tražio pomoć od brata Tzazona, vandalskog vladara na Sardiniji. Ovaj mu je pritekao u pomoć i stigao u sjevernu Afriku. U međuvremenu je Gelimer pokušao oslabiti bizantsku vojsku, na čijem je čelu bio vojskovođa Belizar. Slao je špijune koji su trebali saznati pod kojim bi uvjetima hunski plaćenici izdali Belizara.
Tzazonova i Gelimerova vojska ujedinile su se početkom prosinca 533. godine te marširali na Kartagu, koju je Belizar osvojio prije nekoliko mjeseci. Na putu su uništili veliki akvedukt koji je opskrbljivao taj grad. Belizar je učvrstio grad i saznao za Gelimerove špijune. Na putu prema bojnom polju stavio je Hune na kraj kolone.
Vojske su se našle kod Trikamaruma. Ne zna se točno gdje se nalazio, ali se pretpostavlja da je bio negdje na antičkom glavnom putu od Kartage prema Numidiji, jugoistočno od Tunisa. Rimska je konjica nekoliko puta navalila na Vandale. Kad je Gelimer saznao da mu je brat poginuo, pobjegao je s bojišta. Više od 3000 Vandala navodno je poginulo ili završilo u zatvoreništvu. Gelimer se s ostatkom vojske vratio se u Numidiju i zatim sakrio kod Berbera u planinama blizu Kartage. Sljedeće godine Bizantinci su saznali gdje se skriva te mu ponudili da ću mu poštedjeti život ako se preda. Gelimer je pristao na ponudu.
Posljedica ove bitke bila je propast vandalske države u sjevernoj Africi i onda postaje bizantska provincija.
Piše: Marsela Alić
