Dana 13. studenog 1143. umro je kralj Fulk od Jeruzalema, grof od Anjoua. Za njegovog je vladanja Jeruzalemsko Kraljevstvo doseglo svoj ponajveći teritorijalni opseg, prostirući se sve do Keraka u današnjem Jordanu (s druge strane Mrtvog mora u odnosu na Jeruzalem) pa i dalje. Fulk od Jeruzalema izvorno je pripadao dinastiji grofova od Anjoua u Francuskoj. Napomenimo, tu dinastiju ne treba zamijeniti s kasnijom dinastijom Anžuvinaca, koja je vladala u Napulju, Provansi, Hrvatskoj, Ugarskoj pa i Poljskoj, a koja je potekla od francuske kraljevske dinastije Capet.
Fulk je u Francuskoj svojedobno posjedovao grofovije Anjou, Maine i Touraine, smještene većinom oko rijeke Loire. U središtu grofovije Anjou – snažno utvrđenom gradu Angersu – Fulk je i rođen krajem 11. stoljeća. Na francuskom jeziku njegovo se ime pisalo Foulques ili Foulque.
Kraljem Jeruzalema postao je Fulk time što se oženio Melisendom od Jeruzalema, nasljednicom svog oca – prethodnog kralja Balduina II. od Jeruzalema. Fulk se preselio iz francuskog grada Angersa u Jeruzalem i vladao ondje zajedno sa suprugom, a jedno vrijeme i samostalno. Grofovije Anjou, Maine i Touraine u Francuskoj ostavio je svom sinu Gotfridu (Godefroyju) koji je dobio nadimak Plantagenet.
Taj je sin nešto kasnije ostvario silovit uspon, postavši vojvodom od Normandije i osnivačem engleske dinastije Plantagenet (vladala je sve do 1485. godine). Plantageneti su bili izravni muški potomci Fulka od Jeruzalema, a osim Engleskom zavladali su i polovinom Francuske te Škotskom i Irskom. Osobito je zanimljivo da su Fulkovi sinovi i unuci po jednoj liniji bili kraljevi Jeruzalema, dok su mu unuci i praunuci po drugoj liniji bili kraljevi Engleske. Fulkov praunuk bio je i znameniti engleski kralj Rikard Lavljeg Srca.
