Žigmund Luksemburški okrunjen je za hrvatsko-ugarskog kralja 31. ožujka 1387. godine. Hrvatsko-Ugarskim Kraljevstvom vladao je preko 50 godina, odnosno do smrti 1437. godine. Time po duljini vladanja nadmašuje sve ostale hrvatsko-ugarske kraljeve osim izrazito dugovječnog Franje Josipa (on je vladao čak 67 godina).
Žigmund Luksemburški potjecao je iz dinastije koja je nekoć vladala grofovijom Luksemburg. Imali su svojedobno sjedište u dvorcu Luksemburg, koji je pripadao najjačim tvrđavama srednjovjekovne Europe (zbog toga ga neki zovu i Gibraltarom Sjevera). Do vremena Žigmundovog rođenja glavno sjedište dinastije Luksemburg preselilo se u Prag jer su u međuvremenu Luksemburgovci postali i češki kraljevi.
Otac Žigmunda Luksemburškog bio je rimsko-njemački car i češki kralj Karlo IV. U trenutku krunidbe za hrvatsko-ugarskog kralja Žigmund je imao samo 19 godina. Krunidba je održana u Székesfehérváru (hrv. Stolnom Biogradu), tradicionalnom mjestu za krunidbe u Ugarskoj (u tamošnjoj katedralnoj bazilici sv. Stjepana krunjeno je čak 37 ugarskih kraljeva). Za krunidbu je upotrijebljena znamenita kruna sv. Stjepana, poznata i kao Sveta kruna. Kasnije, nakon brojnih političkih zavrzlama, Žigmund je 1433. godine postao i car Svetog Rimskog Carstva.
