Među onima koji su glasovali da kraljzavrši na giljotini bio i njegov bliski rođak – vojvoda od Orleansa.
Francuski revolucionarni političari osudili su na smrt kralja Luja XVI., zbog navodne izdaje domovine i zločina protiv države, 17. siječnja 1793. godine. Tu osudu kralja donijelo je najviše političko tijelo u Francuskoj u to doba – tzv. Konvent – svojevrsni parlament koji je ujedno imao i izvršnu vlast poput državne vlade.
Kralj Luj XVI. na tom je suđenju od početka bio u lošem položaju jer je on doista bio surađivao sa stranim vladarima u pokušajima rušenja revolucionarne vlasti u Francuskoj. Kralja su zastupali njegovi odvjetnici – grof de Sèze, plemić de Malesherbes (sin poznatog francuskog kancelara) i François Tronchet. Odvjetnici su vješto iznijeli govore u kraljevu korist, ali sve je bilo uzalud. Da je kralj doista kriv glasala su 693 zastupnika, a niti jedan nije glasao za oslobađanje. Tada se prešlo na odlučivanje o kazni za kralja, pri čemu više nije bilo složnosti mišljenja.
Dio zastupnika u Konventu bio je za giljotiniranje, ali je velik dio bio protiv toga. Mnogi su željeli da se kralja radije stavi u zatvor ili protjera iz zemlje. Nakon više glasanja, smrtna presuda ipak je prevagnula. Među onima koji su glasovali za kraljevu smrt bio je i njegov bliski rođak – vojvoda od Orleansa. Za smrt su glasali i Robespierre, Marat, Danton i poznati slikar Jacques-Louis David. Svega 4 dana kasnije kralj je smaknut na giljotini.
