U završnom dijelu Ratova ruža postao je vodećim članom dinastije Lancaster.
Prvi engleski vladar iz dinastije Tudor, kralj Henrik VII. rođen je 28. siječnja 1457. godine. Rodio se u velškom dvorcu Pembroke, snažno utvrđenoj srednjovjekovnoj rezidenciji smještenoj na krajnjem jugozapadnom dijelu Walesa. Pembroke je u srednjem vijeku služio kao središte grofovije Pembrokeshire. Budući da je Henrikov otac Edmund Tudor preminuo tri mjeseca prije njegovog rođenja, Henrik VII. rođen je kao posmrće.
Od rođenja je Henrik VII. nosio naslijeđenu očevu titulu earla tj. grofa od Richmonda, koja se odnosila na grad Richmond u engleskoj grofoviji Yorkshire. Po ocu je Henrik VII. potjecao od nekadašnjih nezavisnih velških vladara, a po majci je naslijedio važno mjesto u engleskoj kraljevskoj dinastiji Lancaster. Henrik VII. postao je u završnom dijelu Ratova ruža vodećim članom dinastije Lancaster. Njegova pobjeda nad vođom dinastije York, kraljem Rikardom III., na bojnom polju kod Boswortha 1485. godine predstavljala je jedan od najsudbonosnijih trenutaka u engleskoj povijesti. Nakon te je pobjede Henrik VII. postao novim engleskim kraljem.
S dinastijom York pomirio se oženivši Elizabetu od Yorka, nećakinju ubijenog Rikarda III. i nasljednicu prava na prijestolje dinastije York. Nova dinastija Henrika VII. nosila je naziv Tudor, a objedinjavala je simbolički crvenu i bijelu ružu (simbole nekoć sukobljenih dinastija Lancaster i York).
